|
زورق عشق 
| ||
|
آسمان را بنگر،که هنوز، بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم وآبی وپر از مهر،به ما می خندد! یا زمینی را که ،دلش از سردی شب های خزان نه شکست و نه گرفت ! بلکه از عاطفه لبریز شدو نفسی از سر امید کشید و در آغاز بهار، دشتی از یاس سپید ریر پاهامان ریخت تا بگوید که هنوز،پ؟! تو مرا داری ومن هر شب و روز، آرزویم،همه خوشبختی توست! ماه من!دل به غم دادن واز یاس سخن ها گفتن کار آن هایی نیست، که خدا را دارند... ماه من! غم و اندوه،اگرهم روزی، مثل باران بارید یا دل شیشه ات، ازلب پنجره عشق،زمین خورد وشکست، با نگاهت به خدا،چتر شادی وا کن وبگوبا دل خود،که خدا هست،خدا هست! اوهمانی است که در تارترین لحظه شب،راه نورانی امید نشانم می داد. او همانی است که هر لحظه دلش می خواهد،همه زندگی ام، غرق شادی باشد.... ماه من! غصه اگر هست!بگو تا باشد! معنی خوشبختی، بودن اندوه است.....! این همه غصه وغم ،این همه شادی و شور چه بخواهی وچه نه! میوه یک باغند همه راباهم وبا عشق بچین... ولی از یاد مبر، پشت هر کوه بلند،سبزه زاری است پر از یاد خدا ودرآن بازکسی می خواند، که خدا هست،خدا هست وچرا غصه؟!چرا؟! [ چهارشنبه 90/7/20 ] [ 6:26 عصر ] [ مهسا آسایش ]
|
درباره وبلاگ | |
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||
